Dział spadku to kolejny krok, aby „rozdzielić” pomiędzy spadkobierców należne im udziały w majątku spadkowym.
Można go dokonać w drodze umowy – jeżeli jest zgodna wola współspadkobierców, albo przed sądem, jeżeli istnieje spór co do działu spadku.
Dopiero po dokonaniu działu spadku określone przedmioty (ruchomości, nieruchomości) stają się własnością poszczególnych spadkobierców.
Dział spadku umożliwia zarząd majątkiem spadkowym, np. poprzez jego przejęcie lub sprzedaż. Jest to istotne, gdy w skład spadku wchodzi nieruchomość gruntowa, nieruchomość zabudowana domem mieszkalnym, czy ruchomość np. samochód.
Kolejnym rozwiązaniem obwarowanym jednak sposobem władztwa nad ruchomością lub nieruchomością i określonym terminem jest możliwość zasiedzenia w przypadku, gdyby dział spadku okazać się miał procesem długotrwałym lub ryzykownym z uwagi na długi spadkowe.
Do zasiedzenie własności nieruchomości niezbędny jest czas 30 lat, gdy posiadacz samoistny wie, że nie jest właścicielem, a dla ruchomości – 3 lata, nadto przy ruchomości posiadacz musi być w dobrej wierze, zła wiara uniemożliwia zasiedzenie.
Ważną zasadę przy obliczaniu terminu zasiedzenia przewiduje art. 176 k.c., który stanowi, że obecny posiadacz nieruchomości lub ruchomości może doliczyć do czasu posiadania czas posiadania swego poprzednika.
Skutkiem zasiedzenia jest nabycie prawa własności przez posiadacza, a utrata tego prawa przez właściciela.
Do zasiedzenia wymagane jest sądowe stwierdzenie nabycia własności, które odbywa się w trybie nieprocesowym.